Trzeci trymestr

Tygodnie 28-42

Dziecko urodzone na początku tego trymestru jest w stanie przeżyć, choć niezbędna do tego jest pomoc medyczna i stały monitoring na oddziale neonatologicznym. Ostatnie tygodnie w macicy mają kluczowe znaczenie dla rozwoju płuc, układu pokarmowego i mózgu, tak by mogły pracować po narodzinach dziecka. 

W 29  tygodniu dziecko waży około 1 kg (2,2 funta). Do 32. tygodnia Twoje dziecko może przybierać na wadze nawet 500 gramów (17 uncji) tygodniowo. Płuca dziecka wytwarzają substancje nazywane surfaktantami, niezbędnymi do oddychania po urodzeniu. Maksymalnie zwiększają elastyczność płuc, pozwalając na pełne naciąganie ich tkanek. Ruchy dziecka odczuwasz jako dużo silniejsze i potrafisz określić ich charakter. Oczy dziecka zamykają się i otwierają, a dziecko uczy się skupiać wzrok. Paznokcie u rąk sięgają już czubków palców, ale te u nóg nadal potrzebują na to kilku tygodni.

 

Większość dzieci  ułoży się głową w dół (w pozycji główkowej) do 34. tygodnia , szczególnie jeśli jest to Twoje pierwsze dziecko. Niektóre na zajęcie pozycji do porodu potrzebują jeszcze tygodnia lub dwóch. Niektóre zechcą urodzić się pośladkowo. Jeśli w 37-38. tygodniu Twoje dziecko nie znajdzie się w pozycji główkowej, lekarz lub położna omówią z Tobą możliwości porodu. W 36. tygodniu dziecko waży około 3 kg (6,5 funta), a Ty jesteś na finiszu ciąży.

Od 36. tygodnia  narządy dziecka są przygotowane do narodzin: płuca dojrzały, a układ pokarmowy może przyjmować płynne pokarmy. Włoski lanugo znikają, a układ odpornościowy dziecka wytwarza ochronę przed różnymi infekcjami. Nie martw się, jeśli termin porodu nadszedł, a skurcze się nie pojawiają – to bardzo powszechne, szczególnie u kobiet rodzących po raz pierwszy.

Zmiany w Twoim ciele:

Twoja macica rośnie coraz szybciej , a żołądek i jelita zostają ściśnięte, co oznacza, że możesz mieć zgagę. Również Twój pęcherz nie jest przyzwyczajony do takiego ciśnienia i nie jest już w stanie utrzymać dużych ilości moczu, dlatego częściej chodzisz do toalety. Czasami możesz popuszczać niewielkie ilości moczu, gdy kichasz, kaszlesz lub śmiejesz się. Zjawisko to nosi nazwę wysiłkowego nietrzymania moczu. Niektóre kobiety martwią się wtedy, czy błony płodowe są nienaruszone. Jeśli i Ty nie jesteś tego pewna, powiedz o tym położnej lub lekarzowi. Wiele kobiet skarży się na utrudnione oddychanie, ponieważ ich rosnąca macica pcha zawartość jamy brzusznej w górę, uciskając przeponę, tak że płuca mają mało miejsca na zwiększenie objętości podczas nabierania głębokiego oddechu.
Twoje ciało musi zgromadzić dodatkowe płyny, które z reguły zbierają się w nogach i rękach, a wtedy ręce i nogi puchną. Jeśli Twoja twarz lub nogi nagle puchną, może to być objaw stanu przedrzucawkowego i powinnaś niezwłocznie udać się do GP (lekarza pierwszego kontaktu) lub położnej.

W miarę wzrostu macicy możesz mieć problemy ze snem i czynnościami dnia codziennego, takimi jak zakupy czy sprzątanie. Brak snu może mieć wpływ na Twoje samopoczucie w ciągu dnia. Powinnaś maksymalnie zaangażować partnera w prace domowe, tak abyś miała możliwość dodatkowego odpoczynku. Leżenie na plecach może okazać się trudne, ponieważ powoduje obniżenie ciśnienia krwi i możesz czuć się oszołomiona. Najlepiej, jeśli będziesz leżała na boku, podpierając plecy poduszką. Twoja macica zaczyna kurczyć się, przygotowując się na poród. Te skurcze noszą nazwę skurczów Braxtona Hicksa. Początkowo mogą być bardzo delikatne, jednak pod koniec ciąży mogą być bardzo silne i nieprzyjemne. Możesz mieć psychiczne trudności, by skoncentrować się na niektórych zadaniach, lub stać się płaczliwa bez konkretnego powodu.

Co powinnaś zrobić:

• Regularnie odwiedzaj lekarza lub położną.
• Razem z partnerem chodź na zajęcia dla przyszłych rodziców.
• Jeśli w ciągu ostatnich dziesięciu lat nie byłaś szczepiona na krztusiec (koklusz), powinnaś dostać od swojego lekarza GP (lekarz pierwszego kontaktu) szczepionkę przypominającą po 28. tygodniu ciąży, aby chronić siebie i swoje dziecko, dopóki nie zostanie zaszczepione.
• Staraj się być aktywna i dobrze się odżywiaj.
• Spakuj torbę i zaplanuj trasę dojazdu do szpitala.
• Jeśli masz już dzieci, zorganizuj dla nich opiekunkę.